Lezingen van de dag

de komst verwachtend en verhaastend van de dag Gods, waardoor de hemelen in vlammen zullen opgaan en de elementen wegsmel­ten in de vuurgloed. Maar volgens zijn belofte verwachten wij nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, waar gerechtigheid zal wonen. In deze verwach­ting, geliefden, moet gij u beijveren onbevlekt en onberis­pelijk voor Hem te verschij­nen, in vrede met God. En beschouwt het uitstel dat de Heer u in zijn lankmoedig­heid gunt, als een genade ten heil. In deze geest heeft ook onze geliefde broeder Paulus u geschreven met de hem verleende wijsheid, Vrienden, gij zijt dus gewaarschuwd. Past op dat gij u niet laat meeslepen op de dwaalwegen van die goddelozen; geeft uw standpunt niet prijs. Neemt toe in de genade en de kennis van onze Heer en Heiland Jezus Christus. Hem zij de eer, nu en in eeuwigheid!

Voordat de bergen waren geboren; Eer aarde en wereld werden gebaard, Zijt Gij, o God, in de eeuwen der eeuwen! Maar de mensen laat Gij tot stof vergaan, En zegt: Keert er toe terug, gij kinderen der mensen! Duizend jaar zijn in uw ogen als de dag van gisteren die voorbij is, niet meer dan een wake in de nacht. Ons leven duurt maar zeventig jaren, Of zijn we krachtig, tachtig jaar. Het meeste daarvan is nog onheil en jammer, Want de verzwakking komt snel, en dan vlieden we heen. Verleen ons van nu af uw rijkste zegen laat heel ons leven gelukkig zijn. Laat zien aan uw dienaars waartoe Gij in staat zijt en toon aan hun zonen uw heerlijkheid.

In die tijd stuurden de hogepriesters, de schriftgeleerden en de oudsten enkele Farizeeën en Herodianen op Hem af om Hem vast te zetten. Deze kwamen bij Hem met de vraag: 'Meester, wij weten dat Gij oprecht zijt en U aan niemand stoort, want Gij ziet de mensen niet naar de ogen, maar leert de weg van God in oprechtheid. Is het geoorloofd belasting te betalen aan de keizer of niet? Zullen we betalen of niet betalen.' Maar Jezus die hun huichelarij doorzag, antwoordde: 'Waarom probeert ge Mij te vangen? Geeft Mij een denarie, dan zal Ik eens zien.' Zij deden het. Jezus vroeg hun nu: 'Van wie is deze beelde­naar en het opschrift? Ze antwoordden: 'Van de keizer.' Daarop sprak Jezus tot hen: 'Geeft dan aan de keizer wat de keizer toekomt en aan God wat God toekomt.' En ze stonden verwonderd over Hem.

      Waarom, mens, minacht je jezelf zo, terwijl je zo kostbaar bent voor God? Waarom, als God je vereert met de geboorte van Christus in ons lichaam, onteer je jezelf op dat punt? Waarom zoek je uit hoe je gemaakt bent en zoek je niet waaruit je gemaakt bent? Is dit hele verblijf op de wereld wat jij ziet, niet voor jou gemaakt? Voor jou verspreidt het licht zich en wordt de duisternis opgelost, voor jou is de nacht geregeld, voor jou is de dag gemeten; voor jou straalt de pracht van de zon uit de hemel, en ook de maan en de sterren; voor jou is de aarde bezaaid met bloemen, bomen en vruchten; voor jou is de verbazingwekkende menigte dieren geschapen, in de lucht, in de velden en in het zo mooie water, opdat een deprimerende eenzaamheid niet je vreugde over de nieuwe wereld vergalt. (...)       Bovendien zoekt de Schepper wat Hij nog aan je waardigheid toe kan voegen: Hij legt zijn beeld in jou (Gn 1,27), opdat dit zichtbare beeld de onzichtbare Schepper op aarde tegenwoordig stelt, en Hij vertrouwt je de heerschappij over de aardse goederen toe, opdat een zo groot domein niet aan de vertegenwoordiger van de Heer ontsnapt. (...) En voor hetgeen God door zijn macht in de mens heeft gedaan, had Hij de goedheid om de mens in Zichzelf op te nemen; Hij heeft Zich werkelijk geopenbaard in de mens in wie Hij tot dan toe slechts als beeld was verschenen. Hij heeft het aan de mens gegeven om in werkelijkheid te zijn wat de mens van te voren slechts was door een eenvoudige gelijkenis. (...) Christus wordt dus geboren om zijn volmaaktheid aan de verscheurde menselijke natuur te geven.