Broeders en zusters, de liefde van Christus laat ons geen rust, sinds wij hebben ingezien, dat Een is gestorven voor allen. Maar dan zijn allen gestorven! En Hij is voor allen gestorven, opdat zij die leven niet meer voor zichzelf zouden leven, maar voor Hem die ter wille van hen is gestorven en verrezen. Daarom beoordelen wij voortaan niemand meer naar de oude maatstaven. En al hebben wij Christus ooit op zulke wijze beoordeeld, dan nu toch niet meer. Zo is dus wie in Christus is, een nieuwe schepping: het oude is voorbij, het nieuwe is al gekomen.
God, mijn God, zijt Gij, ik zoek U met groot verlangen. Naar U dorst mijn ziel en hunkert mijn hart als dorre akkers naar regen. Zo zie ik omhoog naar de plaats waar Gij woont, beschouw ik uw macht en uw glorie. Meer waard dan het leven is mij uw genade, mijn mond verkondigt uw lof. Ik zal U prijzen zolang ik leef, mijn handen uitstrekken naar U. Mijn ziel wordt verzadigd met voedzame spijs, mijn mond zal U jubelend danken. Want Gij zijt altijd mijn beschermer geweest, ik koester mij onder uw vleugels. Met heel mijn hart houd ik vast aan U, het is uw hand die mij steunt.
In die tijd zei Jezus: 'Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: als de graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen: maar als hij sterft, brengt hij veel vrucht voort. Wie zijn leven bemint, verliest het, maar wie zijn leven in deze wereld haat, zal het ten eeuwigen leven bewaren. Wil iemand Mij dienen, dan moet hij Mij volgen; waar Ik ben, daar zal ook mijn dienaar zijn. Als iemand Mij dient, zal de Vader hem eren.
Wij lezen in het Evangelie: “Als een graankorrel niet in de akkergrond sterft, blijft hij onvruchtbaar. Maar hij moet sterven, alleen dan brengt hij rijke vruchten voort” (Joh 12,24). De Heer Jezus is de graankorrel, maar Hij is ook de gist… Door als mens en alleen in de wereld te komen, heeft de Heer Jezus aan alle mensen de mogelijkheid gegeven om te worden wie Hijzelf was. Elk mens die zich verenigt met het gist van Christus, wordt zelf ook gist, dat is nuttig voor hemzelf en biedt profijt aan allen; hij zal gered worden en hij zal anderen redden. Alvorens in een berg meel te worden verspreid, wordt de gist gebroken, verpletterd, verkruimeld en wordt het volledig opgelost – maar dan verzamelt het in eenzelfde fermentatieproces de ontelbare granen die verspreid zijn in het meel. Het brengt de substantie tot één stevig lichaam, dat op zichzelf, even onsamenhangend was als stofdeeltjes; uiteindelijk maakt het één bruikbaar deeg van wat eerst leek op vruchteloos strooisel. Zo werd ook de Heer Jezus Christus, die gist is voor de hele wereld, die gebroken is door het vele lijden, en die vernietigd is en zijn sap, dat wil zeggen zijn kostbaar bloed, is over ons uitgegoten, om daarmee, door er de hele verstrooide mensheid in te vermengen, deze te versterken. Wij die als meel van volkeren waren, zie hoe we verzameld zijn als door het gist; wij, die ellendig neergezet zijn over heel de aarde, verspreid en gebroken, zie hoe we verenigd zijn in het lichaam van Christus, dankzij de kracht van zijn Passie.
Broeders en zusters, wij dragen een schat in aarden potten; duidelijk blijkt dat die overgrote kracht van God komt en niet van ons. Wij worden aan alle kanten bestookt, maar raken toch niet klem; wij zien geen uitweg meer, maar wij zijn nooit ten einde raad; wij worden opgejaagd maar niet in de steek gelaten; wij worden neergeveld maar gaan er niet aan dood. Altijd dragen wij het sterven van Jezus in ons lichaam mee, want ook het leven van Jezus moet in ons lichaam openbaar worden. Voortdurend wordt ons leven aan de dood uitgeleverd om Jezus' wil, opdat ook het leven van Jezus zich zou openbaren in ons sterfelijk bestaan. Zo verricht de dood zijn werk in ons en het leven in u. Maar wij bezitten die geest van geloof waarvan de Schrift zegt: Ik heb geloofd, daarom heb ik gesproken. Ook wij geloven en daarom spreken wij. Want wij weten, dat Hij die de Heer Jezus van de doden heeft opgewekt, ook ons evenals Jezus ten leven zal wekken, om ons tot zich te voeren, samen met u. Want alles gebeurt voor u: de genade moet zich in velen vermenigvuldigen, zodat steeds meer mensen dank brengen aan God, tot eer van zijn naam.